Beestenboel!

Zoo, weer even terug van geweest. Inmiddels zitten wij hier nu alweer twee weken en we hebben al zoveel beleefd! Voor het gemak ga ik gewoon verder waar we de laatste keer gebleven zijn.
Songkran in Kanchanaburi, wat is dat een chaos is dat! Wij dachten in Bangkok alles gezien te hebben maar het kleine dorpje ten westen van de hoofdstad doet er zeker niet voor onder. Mensen achterop pick-ups, kinderen die agenten natspuiten of verdwijnen in reusachtige wateremmers om vervolgens ons nat te gooien! Je ziet dat de mensen oprecht genieten van het feit dat ze elkaar gewoon lekker nat mogen gooien en met de witte pasta mogen besmeuren. In Kanchanaburi duurt het een dag langer dan in Bangkok dus iedereen komt de laatste dag vanuit alle uithoeken nog feestvieren. 6 dagen lang hebben wij mogen ‘genieten’ van dit prachtige schouwspel.. (eerlijk gezegd hadden wij het na de 3e dag wel gezien, we hielden geen droge was meer over).
Het dorpje Kanchanaburi staat bij de Thailand kenners bekend als het dorpje met de Tiger Temple, een tempel waar grofweg 30 tijgers voor toeristische doeleinden worden gebruikt en waar je dus ook op de foto kan met zo’n groot beest! Dat leek ons wel leuk om naar toe te gaan, totdat ons oog viel op een dierentuinachtig park wat te vergelijken is met de Beekse Bergen in Nederland. Wij zagen een grote poster van de dierentuin op een parkeerplaats naast een houten kooi. Uit nieuwsgierigheid zijn wij even een kijkje gaan nemen wat er nou in zou zitten, veel mensen erom heen, veel ‘aaahhhh’ geroep, dus daar moesten wij meer van weten. Eenmaal dichterbij gekomen zagen wij dat twee mensen aan het spelen waren met twee luipaarden baby’s. Voor 300 baht (€7,50) mocht je met deze kleine monsters in de kooi! Geweldig om te zien! Wij waren verkocht en ging zoals gezegd naar de dierentuin want daar zouden nog meer van die beestjes zitten!

De dag van Dierentuin. Een echte backpacker gaat met lokaal vervoer dachten wij zo, het is budget, een hele beleving en niet te vergelijken met Meneer Conexxion. Na een behoorlijke zoektocht is ons verteld dat je met elke random blauwe bus kan en dat die er wel langs zou rijden. Uhm, oke? De eerste beste bus maar aanhouden, want van bushaltes hebben ze hier ook nog nooit gehoord?! Eenmaal in de bus werden we aangestaard door een complete thaise delegatie die zich afvroegen wat twee van die blanken in de bus moesten. Maargoed, aangezien er geen plek was moesten we van de buschauffeur naast hem gaan zitten met onze rug naar alle booskijkende mensen, scheelde weer!
You! This is SafariPark!.. Okee! Kapunkaappp! Daar stonden we, ready voor onze lifetime experience. En dan doel ik niet op het park zelf, dat achteraf erg leuk was maar het hoogtepunt bij de ingang. Voor 300 Baht(€7,50) per persoon hebben wij een half uur lang met jonge leeuwen welpen gespeeld en ze gevoerd! Wauuuuuww, wat was dat gaaf zeg! In Nederland is dat natuurlijk onwerkelijk maar hier ging het allemaal zo gemakkelijk. Die beestjes waren na hun fles onwijs speels, en zelfs een beetje brutaal op zijn tijd. Manon haar staart is een aantal keren doelwit geworden van hun jachtinstinct, en ook mijn tenen en oren hebben het moeten verduren. Dit is een ervaring om nooit meer te vergeten, en kan officieel worden afgestreept van de bucketlist!
Toen was het tijd om het park in te gaan, zoals ik al zei lijkt het op Beekse Bergen en ga je in een busje door het park heen. Omdat wij alle drukte vooruit waren, hadden wij alle luxe van een privé busje. In het park waren verschillende gebieden met verschillende dieren. Zo hebben we zwarte beren, leeuwen, luipaarden, tijgers gezien. En dat alles van maximaal 5 meter afstand met de raampjes wagenwijd open.
Het laatste gebied was dat van de giraffen. Aan het begin van de tour hadden wij 5 bakjes met eten gekocht voor alle dieren in het park, maar omdat we eigenlijk alleen nog maar herten tegen waren gekomen die dit voer lustten wilden wij het bewaren. En dat was een slimme keuze. Toen wij het gebied van de giraffen naar binnen gingen kwamen ze meteen naar ons toe, hoofd door het openstaande raampje zo naar binnen! Op zoek naar wat lekkers.. Op een gegeven moment zaten er drie giraffen in de bus die even kijkje kwamen nemen voor het eten! Erg leuke foto’s zijn er uitgekomen die te vinden zijn op Marijn’s Facebook. Gaaf om die beesten van zo dichtbij te zien, waar je in Nederland overal op afstand wordt gehouden is het hier allemaal geen enkel probleem. Al met al was de dierentuin onwijs geslaagd en een gave ervaring met als hoogtepunt natuurlijk de leeuwenwelpjes.
Shit, maar nu nog terug naar de stad. Geen bushalte, geen idee hoelaat die gaat, langs de weg gaan staan dan maar? Zo geschiedde, 20 minuten lang in de brandende zon staan wachten op die ‘geweldige’ lokale bus…. Wij begonnen al behoorlijk spijt te krijgen van onze budgetkeuze. Niet veel later stopte er in een keer een pickup. Hii, where you from? Holland! You? From Sweden and we’re going to Kanchanaburi, do you want to drive with us? Uhm… Yeaah ofcourse! Achter in de pickup terug naar ons hostel!
’S Avonds lekker budget gegeten op de lokale night market voor 50 baht (€1,25) met zijn tweeën inclusief drinken. Inmiddels waren wij al verhuisd van hostel. Het huisje op de rivier was erg leuk maar ook best duur, uiteraard hebben wij iets goedkopers gevonden waar wij 250(€6,25) baht betaalde per nacht in plaats van 400 baht. (€10) inclusief een zwembad waar wij van volle teugen van hebben genoten.
Uiteindelijk na 4 nachten zat ons avontuur in Kanchanaburi erop en gingen met de geboekte nachtbus naar Chiang Mai. In Chiang Mai was namelijk Falco, het broertje van Manon. Deze twee hadden elkaar al 2,5 maand niet gezien en daar moest maar eens verandering in komen.
’S Ochtends vroeg om zes uur na een busrit van 11 uur waren wij aangekomen in Chiang Mai. Falco had ons getipt op het hostel waar hij ook zat, waar we voor 180 baht (€4,50) konden zitten inclusief zwembad. Oftewel geen geld.. Eenmaal aangekomen kwamen wij er achter dat deze prijs wel met een klein nadeel kwam. De kamer was op zeven hoog en er was geen lift! Yes, 11 uur busrit, twee zware backpacks plus daypacks en een heleboel trappen te gaan, net waar we op zaten te wachten. Maargoed die tassen moesten toch naar boven! Snel tassen gedropt en Falco om zeven uur gewekt, uiteraard nog helemaal diep in slaap werd hij met enige moeite toch wakker! Waar zijn zus aan de andere kant de deur stond te wachten. Een slaperig maar fijn weerzien tussen broer en zus! Na toch nog even een knuffel hebben wij Falco naar zijn bed gestuurd maar die was toch al wakker dus is die maar meegegaan. Samen hebben wij de hele dag een beetje door Chaing Mai gelopen en hebben Falco en Robbie(Falco’s reisgenootje) ons de stad laten zien. Eerste indruk was niet al te best. Veel toeristische plekken zoals de Mac Donald’s, Starbucks of Dunkin Donuts.. Voor echt authentiek Thailand moet je verder de stad uit.
De jongens hadden gehoord van iemand dat je voor 1200 baht(€30) een driedaagse trektocht kon doen door de jungle van Thailand waarbij je ook nog eens gaat olifant rijden en bamboeraften. Dat leek ons natuurlijk wel wat. Een aantal dagen de stad uit, genieten van het platteland van Thailand! Op zoek gaande naar de beste prijs voor de trip gingen we een aantal toeristenbureau’s langs. Uiteindelijk kwamen we terecht bij de TIT, Tourist information Thailand. Manon en ik hadden al enige ervaring met deze bureau’s en die waren alle negatief. Dus ik was nogal huiverig toen we daar binnen stapten. Van de beste man moesten we gaan zitten en hij noemde al gauw een aantal prijzen die ons te hoog waren. Toen gebeurde er iets waar ik al bang voor was, de man stond op en zei heel abrupt dat die geen tijd voor ons had in combinatie met een aantal scheldwoorden. Vol verbazing keken wij de man aan waarna wij een zenuwachtig lachje gaven… dat maakte de man nog bozer en gooide ons letterlijk de zaak uit, we kregen nog een flesje water naar ons hoofd geslingerd die vergeten was! Vol verbazing stonden wij op straat… what just happened? Snel liepen we naar de hoek van de straat omdat zijn Thaise pitbull ons achtervolgde en die was op oorlogspad! Ik probeerde de boel te sussen maar dat mocht niet baten. Gelukkig druipte hij af en konden wij vol adrenaline en verbazing onze weg vervolgen… drie dagen lang hebben wij afgevraagd wat wij nou precies verkeerd hadden gedaan! Manon en ik hebben nog vier maanden maar een ding is zeker, wij gaan nooit meer naar een TIT.. dit was de derde en allerlaatste keer!
De volgende dag, bekomen van de schrik gingen we naar de Chiang Mai zoo. De enige dierentuin in de Thailand die trotse bezitter is van maar liefst twee panda’s. Superenthousiast waren we onderweg naar de dierentuin.. belachelijke grote dierentuin met ontzettend veel dieren. In het park rijd een busje die je kunt gebruiken om rond te komen. Ook hier is hetzelfde als de kanchanaburi zoo.. je kunt onwijs dichtbij de dieren komen en zelfs een aantal voeren. Nijlpaarden, Giraffen en zelfs luipaarden voor een klein bedrag kan je ze allemaal voeren! Voor het hoogtepunt van de dierentuin moesten we iets extra’s betalen maar het was het dubbel en dwars waard… wat bizar om te zien. Een grote pandabeer op een stoel zijn bamboe zien eten! Er lag er zelfs eentje in een soort bak met ijs, op zijn rug te chillen met veel bamboe op zijn dikke buik. Manon vond het ook maar een gekke gewaarwording, ze vond het lijken op een man in groot pandapak die na sluitingstijd gewoon rustig in zijn auto stapt en morgen weer komt…
Na deze gezellige dag met zijn 4en zijn wij weer terug gegaan naar ons hostel en lekker gechilld aan het zwembad..

Lang verhaal maar er was ook veel te vertellen… Het volgende verhaal zal snel volgen want en dat is van de drie daagse trip die we uiteindelijk toch nog gedaan hebben! Ik wil jullie alvast bedanken voor iedereen die ons volgt en alles bekijkt! Geeft ons een goed gevoel en wij houden jullie met liefde op de hoogte van onze avonturen!