De eerste dagen!

Toch maar een waarbenjj.nu. Omdat het stiekem best wel fijn is om onze avonturen met jullie te delen.
Heel relaxed begonnen we aan onze reis, een beetje te relaxed vonden sommigen. Maar de inentingen waren al een tijd geleden gehaald, en de tickets hielden we strak in de gaten. Woensdag afstuderen, en diezelfde avond nog een ticket geboekt voor onze reis naar Azië.
Een week later en het was de avond voor vertrek. Nog steeds no worries, tot Marijn erachter kwam dat onze overstap in Londen inhield dat we naar een ander vliegveld in Londen moesten zien te komen.. De stress sloeg (eigenlijk alleen bij Manon) wel een beetje toe, gezien we 4.5 uur overstaptijd hadden. Maargoed, na al het “dag zeggen” zaten we in het vliegtuig, en de overstap ging dankzij Marijn zijn goede regeltechnieken opvallend soepel. 12 uur later was ik helemaal uitgerust, Marijn een klein beetje moe dankzij de filmmarathon die hij met zichzelf had gehouden. Om 9.15 arriveerden we in Bangkok. Thuis hebben we hard geroepen dat we het echte backpacken zouden gaan doen, zonder de toeristische luxe zoals taxi’s en dure hotels. Daar moesten we onszelf natuurlijk wel aan houden, dus kozen we ervoor met het openbaar vervoer naar ons guesthouse te gaan. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan.. In de Lonely Planet hadden we gelezen dat het mogelijk was met de bus of de trein te gaan, we kozen voor de bus omdat dat de goedkoopste optie was. Met de shuttlebus reden we naar het busstation, om er daar achter te komen dat de bus niet ging en we beter terug konden naar het vliegveld. Dan maar weer terug, om met de express (een soort metro/trein) naar het centrum van Bangkok te gaan. Daar aangekomen konden we wel met de bus, was het idee.. maar de bushalte was moeilijk te vinden en toen we er eindelijk waren, kwam de bus gedurende de drie kwartier dat we er zaten niet opdagen. Uiteindelijk hebben we het op moeten geven en hebben we de tuktuk genomen naar ons guesthouse. Ik wist ondertussen weer helemaal wat ik ook alweer niet zo leuk vond aan het backpacken, die gigantische tas in de bloedverziekende hitte! Viereneenhalf uur later waren we er dan eindelijk, een beetje langer dan met de taxi, maar we waren supertrots op onszelf!
Booking.com bleek een klein beetje gelogen te hebben.. onze ruime kamer bleek een kamer niet groter dan mijn oude kamer op het stationsplein. Iedereen die daar wel eens geweest is, weet dat dit een zeer kleine leefruimte is voor twee personen. Na onze spullen gedropt te hebben gingen we voor het eerst Bangkok in. En meteen, omdat het uiteindelijk toch een keer moet, genoten van het lokale eten van een marktkraampje. Marijn was erg blij met de Pad Thai, zo blij, dat ik hem de afgelopen dagen weinig anders heb zien eten! Aangezien we de vorige nacht toch wel een soort van overgeslagen hebben, zijn we vroeg terug gegaan naar onze kamer om van de airco te genieten. Want hoewel het heerlijk is om in zo’n warm land te zijn, bijna 40 graden is best even wennen..
Nu is het Song Kran(Thais nieuwjaar), een vier dagen durend feest waarbij het allemaal draait om water. Alle Thai zijn vrij en gaan de straat op met supersoakers, emmers en tuinslangen, om elkaar vier dagen lang lastig te vallen.. een groot watergevecht dus. En iedereen doet mee, jong, oud, dik, dun inclusief alle toeristen. Een heel leuk gezicht, maar na twee dagen al doodvermoeiend! Je kunt er niet aan ontsnappen, in een restaurantje gooit een voorbijganger een flesje ijswater in je nek, en de brandslang wordt zonder pardon de bus in gericht. Ja, de bus, het is ons uiteindelijk toch gelukt net als de locals met de bus ergens heen (en weer terug!) te komen. ’S Avonds zijn we de stad in gegaan om Song Krang te vieren zoals iedereen dat hier doet, met heel veel bier, buckets en water. De politie heeft deze dagen niets te zeggen, want bij de omroep dat het feest afgelopen was werd de wagen massaal beklommen door ‘protestanten’. Een heel andere kant van Thailand dan ik tot nu toe gezien heb..
En nu zijn we de drukte ontvlucht, en schrijf ik dit verhaaltje op het terrasje van onze bungalow op het water. Niets te zien of te horen, behalve het gezoem van de airco die ondertussen de kamer koel houdt. Na een supersonisch toertje door Bangkok met een hele goedkope tuktuk langs enkele tempels en de vele buddha’s, en een tripje naar het winkelcentrum MBK (Nita, de pancakemevrouw bestaat niet meer!) hebben we ons laatste nachtje in Bangkok door gebracht.
Vanmorgen vroeg zijn we met de boot naar het treinstation gevaren, waar we de trein naar Kanchanaburi hebben genomen. De reis alleen al was een fantastische ervaring, dwars door bangkok, wijkjes bestaande uit huisjes gemaakt van golfplaten en heel, heel veel groen. Kanchanaburi is in alle opzichten precies het tegenovergestelde van Bangkok. Rustig, relaxed, de mensen zijn vriendelijk en een beetje bang om met ons ‘witten’ te praten. Eigenlijk precies waar we naar op zoek waren…