Muay Thai!
Blijf op de hoogte en volg Marijn en Manon
10 Mei 2014 | Laos, Luang Prabang
Soms, heel soms, zijn Marijn en ik het eens niѐt met elkaar eens.. Vandaar deze keer ieder zijn eigen verhaal. Voor alle watjes onder ons, jullie kunnen je vast helemaal vinden in mijn verhaal. Voor de stoerdere categorie, veel plezier met Marijn zijn variant!
We zitten nog steeds in Pai. Dat is niet zo vreemd, veel mensen lopen hier ‘vast’ en blijven veel langer dan de bedoeling was, omdat ze worden opgeslokt in de bizarre cultuur bestaande uit wijde broeken, weinig douchen, Bob Marley en heel veel drugs en alcohol. Bij ons zit dat net even anders. Marijn heeft het van af het moment dat we besloten te gaan reizen gehad over Muay Thai, een sport die enigszins te vergelijken valt met kickboksen. In Bangkok en Chiang Mai hebben we al rondgekeken naar mogelijkheden, en ‘thuisonderzoek’ wees uit dat het voor een paar honderd euro mogelijk was een cursus te volgen. Bij aankomst in Pai, na het rond touren op de scooter, zijn we een gym tegengekomen. Marijn heeft zijn kans gegrepen, en heeft zich voor een week ingeschreven bij deze gym. Voor ons dus geen nachten stappen en te sterke buckets met alcohol, Marijn gaat deze week helemaal op in de sport! Vind ik dat erg? Niet zo.. ik heb een favoriet koffietentje gevonden waar ik mezelf heerlijk in een hoekje op allerlei boeken stort die ik van Lisa heb gekregen. En de mensen die mij een beetje kennen weten, als Manon leest, heb je van haar geen last..
Manon
Vandaag ga ik voor het eerst kijken bij Marijn zijn training. In Nederland ben ik wel eens wezen kijken, en daar zat ik vol doodsangst te staren naar Marijn die, naar mijn idee, ieder moment zijn tanden zou kunnen verliezen. Een beetje spannend vond ik het dus wel, vooral omdat ik van Marijn gehoord had dat er beroepsvechters tussen zitten, die hier in shape blijven, en ook regelmatig wedstrijden vechten in het Thaise circuit. Het viel mee, eigenlijk was het erg leuk om te zien! Iedereen past zich aan het niveau van de ander aan, waardoor iedereen veel kan leren. Ja, er worden flinke trappen uitgedeeld, en ja, de zweetspetters vlogen me om de oren, maar het viel me alles mee. Marijn kon de meeste vechters eigenlijk prima hebben, tot hij midden in zijn gezicht werd geraakt door een beginneling, die niet had begrepen dat sparren bedoeld is om technieken te leren in plaats van er gewoon op los te gaan. Door de klap viel hij achterover, en bleef een beetje beduusd zitten. Ik zag het al helemaal voor me, gebroken neuzen, afbrokkelende tanden of zwarte vlekken voor zijn ogen. Ik zei tegen mezelf dat ik me niet zo aan moest stellen, tot ik Marijn op zag staan, en ik een straaltje bloed uit zijn neus zag lopen. Rotsport, nee, Muay Thai is toch echt niets voor mij…
Manon
Maargoed, wat nou als Marijn dit echt heel leuk vind? Dan kan ik toch niet degene zijn die nooit komt kijken omdat ik het een vreemde gedachte vind dat je jezelf voor de lol in elkaar laat trappen? Poging 2 dus. Wederom stond sparren op het programma. En heel eerlijk, niet alleen omdat ik helemaal gek op hem ben, Marijn was goed! Een van de gasten die aan het sparren was, bleek een beroepsvechter te zijn, en hij hield zich niet zo heel goed aan de voorschriften. Niemand wilde tegen hem vechten, degene die als laatste overbleef was simpelweg de zak, en ik zag de ene na de andere trap richting de hoofden van zijn tegenstanders vliegen. De meesten hielden het sparrondje dan ook niet vol en hielden vroegtijdig op. Duimendraaiend zat ik stiekem te hopen dat Marijn niet tegen hem zou hoeven ‘vechten’. Maar natuurlijk, er bestaat zoiets als ‘de goden verzoeken’ en ik zag de trainer Marijn en de jongen aan elkaar voorstellen. Ik werd met de minuut nerveuzer, en die 40 graden begonnen aan te voelen als 50, maar Marijn kon hem prima hebben! Hierdoor werd ik iets enthousiaster over de sport, en toen werd voorgesteld om naar een Muay Thai evenement te gaan, was ik er helemaal klaar voor!
Manon
Of misschien toch niet… Bij de gym waar we verzameld hadden, stonden alle boksers te wachten om te vertrekken naar het evenement. Met een stuk of twintig scooters reden we de stad uit, door de bergen, over smalle paadjes. Het werd steeds donkerder, ik kreeg er met de minuut minder vertrouwen in en zag allerlei bizarre taferelen voor me, waar ik maar liever niet aan wilde denken. Het ‘korte’ ritje duurde uiteindelijk een half uur, waarna we arriveerden op een soort van kermis. Fantastisch om te zien, waar wij ‘eendje’ vissen hebben, doen ze hier letterlijk vissen, en kun je met een schepnetje je eigen vis uit een bak scheppen. De prijs? Dat visje dus!
Tijd voor de wedstrijden. Halsreikend keek ik uit naar de zwaargewichten die ieder moment de ring in konden stappen. Tot iemand me wees op het feit dat het ging beginnen. Mijn god! Twee schattige, kleine kereltjes, doodsbang uit hun ogen kijkend, stonden onder luid gejuich en gejoel van hun coaches klaar om in elkaar getrapt te worden! Hiervoor was ik niet gekomen. Die jongens waren niet ouder dan mijn jongste neefje, het voelde tegennatuurlijk om hier zogenaamd voor mijn lol naar gaan zitten kijken. 5 rondes van 3 minuten, dat betekend dat deze jongetjes een kwartier lang in elkaar gebeukt zouden worden! Door mijn vingers heen heb ik zitten kijken naar de wedstrijd. Het enige waar ik aan kon denken was aan hoe zielig het was voor de verliezer, geen wonder dat ik me niet kan vermaken als ik niet eens blij kan zijn voor de winnaar! Na een paar rondes werd een van de kleintjes uitgeschakeld door een flinke trap in zijn nek. Met tranen in zijn ogen werd hij de ring uitgeholpen.
Meerdere wedstrijden volgden. Wedstrijden waar ik iets meer kon inzien dat het ook leuk was. Ze waren ouder, sterker, en naar mijn idee goed in staat zelf te kiezen om deze sport te beoefenen. Ook viel het me op dat er met ontzettend veel respect gehandeld word. Het is een sport waarbij respect voor elkaar centraal staat, en zodra de een heeft gewonnen, is het eerste wat hij doet checken bij zijn tegenstander. Ook gaan er allemaal rituelen aan de wedstrijden vooraf, waarzij zij feeling krijgen met de ring, en hun coaches eren. Dit is zeker een mooie kant van deze sport.
Zoals ik zei, begon ik stiekem te genieten van de gevechten. De tegenstanders waren aan elkaar gewaagd, het was spannend om naar te kijken. ‘Onze’ vechter was zwaar aan de winnende hand, hij deelde raken trappen uit en leek controle te hebben. Halverwege het gevecht zag je de gezichtuitdrukkingen echter veranderen. De vechters waren boos, en het was niet langer sport beoefenen, maar echt vechten. Waar hij aan de winnende hand leek te zijn, werd hij binnen no-time de hoek in gedreven waar hij een paar flinke trappen rondom het gezicht, de nek en de lever ontving. Toen de jongen zo ongeveer in de armen van de tegenstander hing, pakte deze hem vast achter de nek en plaatste een knie in het gezicht van de jongen. Mijn god, ik was serieus in shock. Dat trappen en stoten begrijp ik nog wel, maar een knietje in iemand gezicht? De jongen keek op, zijn ogen draaide alle kanten op en vervolgens zakte hij tegen de hoek van de ring in elkaar. Ik weet dat Marijn er gek op is, maar het zal lang duren voordat ik hier aan kan wennen.. als dat ooit gaat gebeuren..
Marijn
Zoals sommige van jullie misschien wel weten doe ik al enige tijd aan kickboksen in Nederland. Nou is Thailand van origine het land van herkomst als het gaat om Muay Thai, een hardere vorm van kickboksen waarbij ook ellebogen gebruikt mogen worden en trappen op gewrichten en rug. Uiteraard moest ik dit met mijn eigen ogen zien en natuurlijk ervaren!
Inmiddels zaten wij al een aantal dagen in Pai toen ik de gym van mijn dromen had gevonden. Alles was buiten, een mooie ring in het midden en fitnessapparaten voor de krachttraining. Hier ging het gebeuren!
Dag 1: Dinsdag
Voordat ik naar Thailand vertrok had ik weinig aan conditietraining gedaan. Beetje aan de gewichten gehangen maar meer ook niet. Ik wist dat het hier wel wat anders zou gaan worden.
We begonnen met touwtje springen en ik merkte al snel dat de meesten van de groep, die uit ongeveer 25 backpackers bestond, het ook wel aardig konden. Toen dacht ik; Shit gaat mijn voorsprong! Al gauw gingen we over op technieken. Combinaties zoals links, rechts, lowkick en daarna die elleboog waren snel aan de orde. En voor een kickbokser die nog nooit zijn elleboog in de strijd heeft gegooid was dit wel even wennen! Na nog een aantal combinatie en tips van de trainers moest ik al snel de ring in op de pads. Die thaise trainers letten onwijs veel op techniek en de manier waarop je staat en ik werd aan de lopende band gecorrigeerd… streng zijn ze wel! Uiteindelijk werd de training afgesloten met een buikspieren workout waar je u tegen zegt en het begroeten van je trainer uit respect. Dag 1 zat erop..
Dag 2: Woensdag
Met veel spierpijn in mijn lichaam werd ik wakker. Ik wist dat vandaag sparringsdag was en ik dus mijn mannetje moest staan. Dus die spierpijn maar weg denken en gaan! Na de warming-up stond ik al gauw tegenover mijn eerste tegenstander. Ik had al even een woord gewisseld met de jongen en kwam er achter dat die niet veel ervaring had. Kat in het bakkie zou je zeggen… Dat bleek al gauw anders. Rustig begonnen we te sparren en er werden aan beide kanten rake klappen uitgedeeld. Toen zag ik mijn kans, zijn dekking was hoog dus zijn lichaam vrij, ik dook in voor een bodyshot! Tegelijkertijd bracht die jongen zijn rechterbeen omhoog en trapte mij recht in het gezicht! BOEM! Had je je dekking maar hoog moeten houden, was het eerste dat er door mijn hoofd heen ging.. perplex zat ik op de gymvloer bij te komen, want een scheen in je gezicht is niet aan te raden. Maargoed, het is part of game en algauw stond ik op voor the second round! Helaas kwam die er niet en ging ik even naar de spiegel de schade bekijken.. Het viel mee gelukkig, klein wondje onder me neus en een dikke lip. In ieder geval veel geleerd want dit gaat me geen tweede keer gebeuren!
Dag 3 en 4: Donderdag & Vrijdag
Donderdag en Vrijdag was dezelfde indeling van de training als Dinsdag. Warming-up met touwtjes springen, weer de technieken herhalen en knallen op de pads! De thai willen je erg helpen met werken aan je techniek zodat je zoveel mogelijk kracht uit een trap of knie haalt. Deze twee dagen waren voor mij ook een voorbereiding op zaterdag, aangezien dit weer een sparringsdag was. Aan het einde van de training de vreselijke buikspierenworkout en toen zat het al weer op.
Dag 5: Zaterdag
Ik had er zin in! Eindelijk de kans om die jongen terug te pakken van wat hij mij had aangedaan. Vol goeie moed stapte ik op onze scooter om snel naar de gym te rijden. Eenmaal aangekomen begon ik zelf al met de warming-up en lag mijn bitje paraat voor de sparsessies. Toen was het moment van de waarheid aangebroken, dezelfde jongen stond na een aantal rondes weer voor me en hij heeft het geweten. Rake klappen werden wederom uitgedeeld en ik had deze keer de overhand, HA! Dat zal hem leren.. Niet veel later stond ik tegenover een andere gozer die al wat langer aan Muay Thai deed en geen medelijden had met beginners. De ene highkick naar de andere kreeg ik voor mijn kiezen, maar wist mij goed te verweren. Geen een keer heeft mij me echt goed kunnen raken zonder dat mijn handschoenen er tussen zaten. Aan het einde werd ik op de hoogte gesteld van het feit dat er een gala in de buurt was en dit morgenavond zou plaatsvinden. Nou, mijn keuze stond al snel vast en ik moest en zou naar dat gala gaan!!
Dag 6 en 7: Zondag & Maandag
Zondag en Maandag waren qua training gelijk aan de voorgaande trainingsdagen, dus heel spannend was het niet! Wederom weer nieuwe technieken doorgenomen en clinching geoefend wat mij na zo’n week toch wel aardig begon te liggen. Manon die vond het maar gek, twee mannen die zo aan het knuffelen zijn terwijl er af en toe een knie naar het lichaam ging.
Waar het vandaag om ging was het Gala! Met de hele gym was afgesproken om, om zeven uur te verzamelen zodat wij als een groep er naar toe konden rijden. Op de scooter als een grote slinger gingen we op pad door de bergen. Aangezien ik voorop reed kon ik in mijn spiegels iedereen zien rijden. Het leek wel een grote slinger met lampionnen, heel leuk om te zien! Na 30 minuten gereden te hebben waren wij er eindelijk. Het was een festival in een dorpje bij Pai in de buurt, vissen vangen, blik gooien, een springkussen maar natuurlijk het belangrijkste, de ring.
De partijen begonnen pas rond 9 uur en dan is het toch best lang wachten, dus even snel wat gegeten en genoten van een lokale dansshow met thaise dames (Ja, het waren echt vrouwen!) en meteen weer terug.
Niet veel later klonk de Thaise muziek uit de speakers en zou het gaan beginnen. Vol spanning zagen Manon en ik de eerste twee vechters opkomen. Twee jongens van 11/12 jaar die allebei erg zenuwachtig waren. Ik was er klaar voor, of ik dat van Manon hetzelfde kon zeggen weet ik niet. Die begreep niet wat die jongens daar deden en had zich wel wat anders voorgesteld. Zonder bitje want dat schijnt gebruikelijk te zijn gingen zij van start. Bam, Beng, scheen tegen scheen, rechtse hoek tegen het hoofd, Frontkick op de borst!Wat een spektakel! Na 5 rondes van 3 minuten waren ze allebei gesloopt en ging helaas de winst naar de tegenpartij. Het gala was namelijk georganiseerd door de gym waar ik trainde.
Ik zat te genieten van hoeveel passie en strijd deze jongens leverden. Manon naast mij zat met grote ogen van verbazing te kijken. Wat gebeurd hier allemaal?! Overigens was dit voor mij ook de eerste keer dat ik “live” aanwezig was bij een gala maar ik vond het prachtig.
Het hoogtepunt van de avond was toch de partij tussen twee oudere gasten van een jaar of 24. Een afkomstig uit Australië die bij mijn gym trainde en de ander was Thai. De bel klonk en de eerste paar rondes waren aftasten. Rake trappen werden uitgedeeld, maar het ging gelijk op. Bij Muay Thai gelden namelijk de stoten niet voor de puntentelling, dus wordt er veel meer getrapt. In ronde 3 gebeurde het, de Australische jongen liet zijn dekking zakken na een aantal trappen. Hier maakte de Thai maar al te graag gebruik van, BOEM! Knie op zijn lever, (uit ervaring weet ik dat het erg veel pijn doet dus ik kon me wel een beetje inleven), BAM! Nog een keer. KLETS! Tot drie maal toe kreeg hij op dezelfde plek een knie te verduren. Dit hield hij niet lang meer vol dacht ik, en helaas kreeg ik gelijk. De jongen dook ineen en liet zijn handen zakken, De Thai beantwoordde dit door zijn hoofd vast te pakken en zijn knie voor de verandering knetterhard in zijn gezicht te planten! BAM! Over en uit.. de jongen viel verslagen op de mat en wist niet wat hem overkomen was. Ik keek naast me met een grote glimlach en zag Manon niet zo vrolijk kijken. Het werd haar allemaal iets teveel.. zo’n harde sport doe je toch niet voor je lol?!
Met veel beeldmateriaal in de vorm van film en een geweldige avond keerden wij terug naar het guesthouse om alles nog eens te bespreken…. Wat een avond!
Kort samengevat is Muay Thai voor mij een sport met veel respect, authenticiteit, harde trainingsmethode en strenge regimes. In 1 woord : Geweldig!
We zitten nog steeds in Pai. Dat is niet zo vreemd, veel mensen lopen hier ‘vast’ en blijven veel langer dan de bedoeling was, omdat ze worden opgeslokt in de bizarre cultuur bestaande uit wijde broeken, weinig douchen, Bob Marley en heel veel drugs en alcohol. Bij ons zit dat net even anders. Marijn heeft het van af het moment dat we besloten te gaan reizen gehad over Muay Thai, een sport die enigszins te vergelijken valt met kickboksen. In Bangkok en Chiang Mai hebben we al rondgekeken naar mogelijkheden, en ‘thuisonderzoek’ wees uit dat het voor een paar honderd euro mogelijk was een cursus te volgen. Bij aankomst in Pai, na het rond touren op de scooter, zijn we een gym tegengekomen. Marijn heeft zijn kans gegrepen, en heeft zich voor een week ingeschreven bij deze gym. Voor ons dus geen nachten stappen en te sterke buckets met alcohol, Marijn gaat deze week helemaal op in de sport! Vind ik dat erg? Niet zo.. ik heb een favoriet koffietentje gevonden waar ik mezelf heerlijk in een hoekje op allerlei boeken stort die ik van Lisa heb gekregen. En de mensen die mij een beetje kennen weten, als Manon leest, heb je van haar geen last..
Manon
Vandaag ga ik voor het eerst kijken bij Marijn zijn training. In Nederland ben ik wel eens wezen kijken, en daar zat ik vol doodsangst te staren naar Marijn die, naar mijn idee, ieder moment zijn tanden zou kunnen verliezen. Een beetje spannend vond ik het dus wel, vooral omdat ik van Marijn gehoord had dat er beroepsvechters tussen zitten, die hier in shape blijven, en ook regelmatig wedstrijden vechten in het Thaise circuit. Het viel mee, eigenlijk was het erg leuk om te zien! Iedereen past zich aan het niveau van de ander aan, waardoor iedereen veel kan leren. Ja, er worden flinke trappen uitgedeeld, en ja, de zweetspetters vlogen me om de oren, maar het viel me alles mee. Marijn kon de meeste vechters eigenlijk prima hebben, tot hij midden in zijn gezicht werd geraakt door een beginneling, die niet had begrepen dat sparren bedoeld is om technieken te leren in plaats van er gewoon op los te gaan. Door de klap viel hij achterover, en bleef een beetje beduusd zitten. Ik zag het al helemaal voor me, gebroken neuzen, afbrokkelende tanden of zwarte vlekken voor zijn ogen. Ik zei tegen mezelf dat ik me niet zo aan moest stellen, tot ik Marijn op zag staan, en ik een straaltje bloed uit zijn neus zag lopen. Rotsport, nee, Muay Thai is toch echt niets voor mij…
Manon
Maargoed, wat nou als Marijn dit echt heel leuk vind? Dan kan ik toch niet degene zijn die nooit komt kijken omdat ik het een vreemde gedachte vind dat je jezelf voor de lol in elkaar laat trappen? Poging 2 dus. Wederom stond sparren op het programma. En heel eerlijk, niet alleen omdat ik helemaal gek op hem ben, Marijn was goed! Een van de gasten die aan het sparren was, bleek een beroepsvechter te zijn, en hij hield zich niet zo heel goed aan de voorschriften. Niemand wilde tegen hem vechten, degene die als laatste overbleef was simpelweg de zak, en ik zag de ene na de andere trap richting de hoofden van zijn tegenstanders vliegen. De meesten hielden het sparrondje dan ook niet vol en hielden vroegtijdig op. Duimendraaiend zat ik stiekem te hopen dat Marijn niet tegen hem zou hoeven ‘vechten’. Maar natuurlijk, er bestaat zoiets als ‘de goden verzoeken’ en ik zag de trainer Marijn en de jongen aan elkaar voorstellen. Ik werd met de minuut nerveuzer, en die 40 graden begonnen aan te voelen als 50, maar Marijn kon hem prima hebben! Hierdoor werd ik iets enthousiaster over de sport, en toen werd voorgesteld om naar een Muay Thai evenement te gaan, was ik er helemaal klaar voor!
Manon
Of misschien toch niet… Bij de gym waar we verzameld hadden, stonden alle boksers te wachten om te vertrekken naar het evenement. Met een stuk of twintig scooters reden we de stad uit, door de bergen, over smalle paadjes. Het werd steeds donkerder, ik kreeg er met de minuut minder vertrouwen in en zag allerlei bizarre taferelen voor me, waar ik maar liever niet aan wilde denken. Het ‘korte’ ritje duurde uiteindelijk een half uur, waarna we arriveerden op een soort van kermis. Fantastisch om te zien, waar wij ‘eendje’ vissen hebben, doen ze hier letterlijk vissen, en kun je met een schepnetje je eigen vis uit een bak scheppen. De prijs? Dat visje dus!
Tijd voor de wedstrijden. Halsreikend keek ik uit naar de zwaargewichten die ieder moment de ring in konden stappen. Tot iemand me wees op het feit dat het ging beginnen. Mijn god! Twee schattige, kleine kereltjes, doodsbang uit hun ogen kijkend, stonden onder luid gejuich en gejoel van hun coaches klaar om in elkaar getrapt te worden! Hiervoor was ik niet gekomen. Die jongens waren niet ouder dan mijn jongste neefje, het voelde tegennatuurlijk om hier zogenaamd voor mijn lol naar gaan zitten kijken. 5 rondes van 3 minuten, dat betekend dat deze jongetjes een kwartier lang in elkaar gebeukt zouden worden! Door mijn vingers heen heb ik zitten kijken naar de wedstrijd. Het enige waar ik aan kon denken was aan hoe zielig het was voor de verliezer, geen wonder dat ik me niet kan vermaken als ik niet eens blij kan zijn voor de winnaar! Na een paar rondes werd een van de kleintjes uitgeschakeld door een flinke trap in zijn nek. Met tranen in zijn ogen werd hij de ring uitgeholpen.
Meerdere wedstrijden volgden. Wedstrijden waar ik iets meer kon inzien dat het ook leuk was. Ze waren ouder, sterker, en naar mijn idee goed in staat zelf te kiezen om deze sport te beoefenen. Ook viel het me op dat er met ontzettend veel respect gehandeld word. Het is een sport waarbij respect voor elkaar centraal staat, en zodra de een heeft gewonnen, is het eerste wat hij doet checken bij zijn tegenstander. Ook gaan er allemaal rituelen aan de wedstrijden vooraf, waarzij zij feeling krijgen met de ring, en hun coaches eren. Dit is zeker een mooie kant van deze sport.
Zoals ik zei, begon ik stiekem te genieten van de gevechten. De tegenstanders waren aan elkaar gewaagd, het was spannend om naar te kijken. ‘Onze’ vechter was zwaar aan de winnende hand, hij deelde raken trappen uit en leek controle te hebben. Halverwege het gevecht zag je de gezichtuitdrukkingen echter veranderen. De vechters waren boos, en het was niet langer sport beoefenen, maar echt vechten. Waar hij aan de winnende hand leek te zijn, werd hij binnen no-time de hoek in gedreven waar hij een paar flinke trappen rondom het gezicht, de nek en de lever ontving. Toen de jongen zo ongeveer in de armen van de tegenstander hing, pakte deze hem vast achter de nek en plaatste een knie in het gezicht van de jongen. Mijn god, ik was serieus in shock. Dat trappen en stoten begrijp ik nog wel, maar een knietje in iemand gezicht? De jongen keek op, zijn ogen draaide alle kanten op en vervolgens zakte hij tegen de hoek van de ring in elkaar. Ik weet dat Marijn er gek op is, maar het zal lang duren voordat ik hier aan kan wennen.. als dat ooit gaat gebeuren..
Marijn
Zoals sommige van jullie misschien wel weten doe ik al enige tijd aan kickboksen in Nederland. Nou is Thailand van origine het land van herkomst als het gaat om Muay Thai, een hardere vorm van kickboksen waarbij ook ellebogen gebruikt mogen worden en trappen op gewrichten en rug. Uiteraard moest ik dit met mijn eigen ogen zien en natuurlijk ervaren!
Inmiddels zaten wij al een aantal dagen in Pai toen ik de gym van mijn dromen had gevonden. Alles was buiten, een mooie ring in het midden en fitnessapparaten voor de krachttraining. Hier ging het gebeuren!
Dag 1: Dinsdag
Voordat ik naar Thailand vertrok had ik weinig aan conditietraining gedaan. Beetje aan de gewichten gehangen maar meer ook niet. Ik wist dat het hier wel wat anders zou gaan worden.
We begonnen met touwtje springen en ik merkte al snel dat de meesten van de groep, die uit ongeveer 25 backpackers bestond, het ook wel aardig konden. Toen dacht ik; Shit gaat mijn voorsprong! Al gauw gingen we over op technieken. Combinaties zoals links, rechts, lowkick en daarna die elleboog waren snel aan de orde. En voor een kickbokser die nog nooit zijn elleboog in de strijd heeft gegooid was dit wel even wennen! Na nog een aantal combinatie en tips van de trainers moest ik al snel de ring in op de pads. Die thaise trainers letten onwijs veel op techniek en de manier waarop je staat en ik werd aan de lopende band gecorrigeerd… streng zijn ze wel! Uiteindelijk werd de training afgesloten met een buikspieren workout waar je u tegen zegt en het begroeten van je trainer uit respect. Dag 1 zat erop..
Dag 2: Woensdag
Met veel spierpijn in mijn lichaam werd ik wakker. Ik wist dat vandaag sparringsdag was en ik dus mijn mannetje moest staan. Dus die spierpijn maar weg denken en gaan! Na de warming-up stond ik al gauw tegenover mijn eerste tegenstander. Ik had al even een woord gewisseld met de jongen en kwam er achter dat die niet veel ervaring had. Kat in het bakkie zou je zeggen… Dat bleek al gauw anders. Rustig begonnen we te sparren en er werden aan beide kanten rake klappen uitgedeeld. Toen zag ik mijn kans, zijn dekking was hoog dus zijn lichaam vrij, ik dook in voor een bodyshot! Tegelijkertijd bracht die jongen zijn rechterbeen omhoog en trapte mij recht in het gezicht! BOEM! Had je je dekking maar hoog moeten houden, was het eerste dat er door mijn hoofd heen ging.. perplex zat ik op de gymvloer bij te komen, want een scheen in je gezicht is niet aan te raden. Maargoed, het is part of game en algauw stond ik op voor the second round! Helaas kwam die er niet en ging ik even naar de spiegel de schade bekijken.. Het viel mee gelukkig, klein wondje onder me neus en een dikke lip. In ieder geval veel geleerd want dit gaat me geen tweede keer gebeuren!
Dag 3 en 4: Donderdag & Vrijdag
Donderdag en Vrijdag was dezelfde indeling van de training als Dinsdag. Warming-up met touwtjes springen, weer de technieken herhalen en knallen op de pads! De thai willen je erg helpen met werken aan je techniek zodat je zoveel mogelijk kracht uit een trap of knie haalt. Deze twee dagen waren voor mij ook een voorbereiding op zaterdag, aangezien dit weer een sparringsdag was. Aan het einde van de training de vreselijke buikspierenworkout en toen zat het al weer op.
Dag 5: Zaterdag
Ik had er zin in! Eindelijk de kans om die jongen terug te pakken van wat hij mij had aangedaan. Vol goeie moed stapte ik op onze scooter om snel naar de gym te rijden. Eenmaal aangekomen begon ik zelf al met de warming-up en lag mijn bitje paraat voor de sparsessies. Toen was het moment van de waarheid aangebroken, dezelfde jongen stond na een aantal rondes weer voor me en hij heeft het geweten. Rake klappen werden wederom uitgedeeld en ik had deze keer de overhand, HA! Dat zal hem leren.. Niet veel later stond ik tegenover een andere gozer die al wat langer aan Muay Thai deed en geen medelijden had met beginners. De ene highkick naar de andere kreeg ik voor mijn kiezen, maar wist mij goed te verweren. Geen een keer heeft mij me echt goed kunnen raken zonder dat mijn handschoenen er tussen zaten. Aan het einde werd ik op de hoogte gesteld van het feit dat er een gala in de buurt was en dit morgenavond zou plaatsvinden. Nou, mijn keuze stond al snel vast en ik moest en zou naar dat gala gaan!!
Dag 6 en 7: Zondag & Maandag
Zondag en Maandag waren qua training gelijk aan de voorgaande trainingsdagen, dus heel spannend was het niet! Wederom weer nieuwe technieken doorgenomen en clinching geoefend wat mij na zo’n week toch wel aardig begon te liggen. Manon die vond het maar gek, twee mannen die zo aan het knuffelen zijn terwijl er af en toe een knie naar het lichaam ging.
Waar het vandaag om ging was het Gala! Met de hele gym was afgesproken om, om zeven uur te verzamelen zodat wij als een groep er naar toe konden rijden. Op de scooter als een grote slinger gingen we op pad door de bergen. Aangezien ik voorop reed kon ik in mijn spiegels iedereen zien rijden. Het leek wel een grote slinger met lampionnen, heel leuk om te zien! Na 30 minuten gereden te hebben waren wij er eindelijk. Het was een festival in een dorpje bij Pai in de buurt, vissen vangen, blik gooien, een springkussen maar natuurlijk het belangrijkste, de ring.
De partijen begonnen pas rond 9 uur en dan is het toch best lang wachten, dus even snel wat gegeten en genoten van een lokale dansshow met thaise dames (Ja, het waren echt vrouwen!) en meteen weer terug.
Niet veel later klonk de Thaise muziek uit de speakers en zou het gaan beginnen. Vol spanning zagen Manon en ik de eerste twee vechters opkomen. Twee jongens van 11/12 jaar die allebei erg zenuwachtig waren. Ik was er klaar voor, of ik dat van Manon hetzelfde kon zeggen weet ik niet. Die begreep niet wat die jongens daar deden en had zich wel wat anders voorgesteld. Zonder bitje want dat schijnt gebruikelijk te zijn gingen zij van start. Bam, Beng, scheen tegen scheen, rechtse hoek tegen het hoofd, Frontkick op de borst!Wat een spektakel! Na 5 rondes van 3 minuten waren ze allebei gesloopt en ging helaas de winst naar de tegenpartij. Het gala was namelijk georganiseerd door de gym waar ik trainde.
Ik zat te genieten van hoeveel passie en strijd deze jongens leverden. Manon naast mij zat met grote ogen van verbazing te kijken. Wat gebeurd hier allemaal?! Overigens was dit voor mij ook de eerste keer dat ik “live” aanwezig was bij een gala maar ik vond het prachtig.
Het hoogtepunt van de avond was toch de partij tussen twee oudere gasten van een jaar of 24. Een afkomstig uit Australië die bij mijn gym trainde en de ander was Thai. De bel klonk en de eerste paar rondes waren aftasten. Rake trappen werden uitgedeeld, maar het ging gelijk op. Bij Muay Thai gelden namelijk de stoten niet voor de puntentelling, dus wordt er veel meer getrapt. In ronde 3 gebeurde het, de Australische jongen liet zijn dekking zakken na een aantal trappen. Hier maakte de Thai maar al te graag gebruik van, BOEM! Knie op zijn lever, (uit ervaring weet ik dat het erg veel pijn doet dus ik kon me wel een beetje inleven), BAM! Nog een keer. KLETS! Tot drie maal toe kreeg hij op dezelfde plek een knie te verduren. Dit hield hij niet lang meer vol dacht ik, en helaas kreeg ik gelijk. De jongen dook ineen en liet zijn handen zakken, De Thai beantwoordde dit door zijn hoofd vast te pakken en zijn knie voor de verandering knetterhard in zijn gezicht te planten! BAM! Over en uit.. de jongen viel verslagen op de mat en wist niet wat hem overkomen was. Ik keek naast me met een grote glimlach en zag Manon niet zo vrolijk kijken. Het werd haar allemaal iets teveel.. zo’n harde sport doe je toch niet voor je lol?!
Met veel beeldmateriaal in de vorm van film en een geweldige avond keerden wij terug naar het guesthouse om alles nog eens te bespreken…. Wat een avond!
Kort samengevat is Muay Thai voor mij een sport met veel respect, authenticiteit, harde trainingsmethode en strenge regimes. In 1 woord : Geweldig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
